درمان افزودن با دارو

داروها مدتهاست که سنگ بنای درمان اختلال کمبود توجه بوده است. داروهای زیادی در آنجا وجود دارد و اثربخشی آنها به ندرت مورد سوال قرار می گیرد. با این حال ، آنها بدون تأثیرات و انتقادات ناخواسته خود نمی آیند.

معمولی ترین دارو متیل فنیدات است که علاوه بر این به عنوان ریتالین و کنسرتا نیز گفته می شود. سایر داروهای محرک پمولین هستند که از آن به عنوان cylert یاد می شوند. دکسترو آمفتامین ، که به عنوان دککرین و دکستروستات گفته می شود. و مخلوط راکمی D- و L-Amphetamin ، که از آن به عنوان Adderall یاد می شود.

داروهای محرک معمولاً فرد نیرومندی را ایجاد می کنند. با این حال ، با اختلال کمبود توجه ، این یک اثر آرامش بخش را شامل می شود. بنابراین ، این رفتار تحریک آمیز و مختل کننده را به سرعت و مؤثر آرام می کند. به همین دلیل ، بسیاری از معلمان و والدین ستایش های آن را می خوانند. با این حال ، این فقط یک درمان است نه پایان دادن به اختلال کمبود توجه. در نهایت ، این یک نوع تسکین موقت است.

اشکال دیگر پزشکی که گاهی اوقات برای مراقبت از افزودنی استفاده می شود شامل اتموکستین ، که به آن Stratera گفته می شود. Buproprion ، به عنوان و بهترین اشاره شده است. کلونیدین ، ​​به عنوان کاتاپرس گفته می شود. imipramine ، به عنوان توفرانیل گفته می شود. و دسی پرامین ، به عنوان نوپرامین گفته می شود.

با این حال ، Stratera اخیراً موضوع اصلی مشاوره بهداشت عمومی بود که توسط سازمان وعده های غذایی و دارو صادر شد. FDA بیانیه ای صادر کرد که می گوید Stratera با افزایش افکار خودکشی در بین کودکان در یک مطالعه گسترده همراه است. این ، نیازی به گفتن نیست ، باید برای والدین مورد توجه بسیاری قرار گیرد ، به همراه پزشکانی که یک کودک را با ADD معالجه می کنند.

عوارض جانبی که با این داروها طبیعی است شامل کمبود اشتها ، درد معده ، سردرد ، بی خوابی ، نبض سریع ، استفراغ و درد قفسه سینه است. با کاهش دوز دارو ، از بین بردن دوزها در نزدیکی خواب و مصرف دارو با غذا ، می توان چندین اثر را کاهش داد یا از بین برد.

با توجه به اثرات ناخواسته احتمالی و همچنین مفهوم منفی پیرامون کودکان بیش از حد ، تعداد زیادی از افراد در برابر تجویز دارو برای افزودن وجود دارند. با این حال ، این ممکن است به دلیل تصور غلط باشد که افزودن یک اختلال واقعی نیست و واقعاً یک روش والدین برای دور شدن از کنترل یا نظم و انضباط در این جوان است. این ، نیازی به گفتن نیست ، درست نیست و چنین عقاید بی اساس نباید در جستجوی دوره درمانی برای کودک در نظر گرفته شود. مشاوره تخصصی برای تصمیم گیری صحیح برای کودک و همچنین خانواده شما بسیار مفیدتر خواهد بود.

همچنین باید درک کرد که ، در حالی که دارو می تواند مؤثر باشد ، اما پایان آن پایان نمی یابد. بسیاری از پزشکان پیشنهاد می کنند که از داروهای همراه با رفتاری درمانی استفاده کنند تا از هر دو گزینه درمانی استفاده کنند.