اسکلرودرما مزمن

اسکلرودرما واقعاً یک بیماری مزمن است که به عنوان یک رسوب بیش از حد کلاژن دیده می شود. برای اینکه بتوانیم اسکلرودرما را بهتر بشناسیم ، می تواند برای کسانی که درک برخی از آنها در مورد کلاژن دارند ، کمک کند.

کلاژن واقعاً یک پروتئین فیبری است که استخوان ، غضروف و بافت همبند را رخ می دهد. این پروتئین اصلی ساختاری است که کابل های مولکولی را برای تقویت تاندون ها و ورق های وسیع و انعطاف پذیر که از پوست و اندام شما پشتیبانی می کند ، تشکیل می دهد. هیچ ارگان یا بافتی وجود ندارد که کلاژن ندارد. کلاژن عمل می کند زیرا ساختار پشتیبانی مهم در بافت هایی که سلول ها در آن زندگی می کنند و عملکرد دارند. اجزای بدن ما مانند استخوانهای و دندان ها با افزودن کریستال های معدنی به کلاژن ایجاد می شوند.

اسکلرودرما به طور مستقیم روی پوست شما تأثیر می گذارد و گاهی اوقات در موارد جدی تر می تواند بر شریان ها و اندام های بدن شما تأثیر بگذارد. احتمالاً قابل مشاهده ترین علائم اسکلرودرما ممکن است سخت شدن پوست و زخم های مرتبط باشد که در کنار آن اتفاق می افتد. این پوست سخت شده معمولاً مایل به قرمز یا پوسته پوسته به نظر می رسد. اغلب اوقات این امر باعث می شود شریان ها قابل مشاهده تر شوند.

جدی ترین جنبه این بیماری که باید مورد توجه قرار گیرد عبارتند از: کل مساحت کامل که پوشانده شده و میزان درگیری داخلی در حال وقوع است. آنها بسیار حیاتی هستند که شما فقط به این دلیل که بیمار که فقط پوشش جزئی دارد ، بسیار کمتر تمایل به داشتن دچار دچار دچار دچار دچار دچار دموکرات و بافت به عنوان شخصی با پوشش بزرگتر می شود.

تقریباً مطمئناً ، جایی که یک اندام کامل تحت تأثیر قرار می گیرد ، بدون شک استفاده از آینده از آن اندام به خطر می افتد. اگر پوشش به پایان رسیده باشد ، مرکز و ریه ها بدون شک تحت تأثیر جدی تر قرار می گیرند ، از این که اجازه می دهیم یک بازو بگوییم. اغلب اوقات ، زخم های داخلی رخ می دهد که دشوارتر است و به سادگی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست.